Ik ben Lisanne, ik woon al bijna 10 jaar in Australie. (Ik noem mezelf hier Lisa, want Lisanne wordt Liezenie, Lisa-Anne of- eeehhhh how do I pronounce your name?) Ooit ben ik begonnen als een backpacker, en net voor het einde van mijn reis verliefd geworden op de kerel die ik nu mijn man mag noemen.
Ik geniet hier met volle teugen; het leven is net een tikje langzamer en de zomers zijn eindeloos lang. Maar hier staat natuurlijk wel wat tegenover; ik mis op de fiets overal naartoe kunnen, broodjes kroket eten en met verkleumde vingers en tenen schaatsen op de sloot. Maar het meeste mis ik wel mijn vrienden en familie.
Mijn familie is de liefste van de wereld, en ik heb een pracht van een jeugd gehad. Een jeugd waar de liefde voor inrichting, decoratie en fotografie me met de paplepel is ingegoten. Toen mijn zus en ik ons eerste ouderlijk huis verlieten waren we 6 (ik) en 4 (zus) jaar oud. Van een degelijk rijtjeshuis (met donkere kamer) verhuisden we naar een oud tuindershuis dat helemaal van top tot teen verbouwd moest worden.
Aangezien mijn vader de hele verbouwing zelf deed (naast zijn fulltime kantoorbaan) duurde het jaren voordat het enigszins bewoonbaar was. Het was de meest fantastische tijd! Na schooltijd kregen we een overall aan en een hamer in de hand. We hamerden muren neer die we de week ervoor beschilderd hadden. En verstoppertje spelen verveelde nooit; het huis had elke week een nieuwe onontdekte verstop-plek.
Het oude huis misten we niet. Ten eerste konden we er op de fiets naartoe en met onze vriendjes spelen, en ten tweede hadden we een door pap gemaakt poppenhuis wat een exacte replica van het oude huis was. Inclusief behang en vloerbedekking!
We woonden de eerste maanden met z’n vieren op 1 kamer. Eten deden we bij vrienden, of op een camping kooksetje. Douchen hoefde ook niet meer elke dag! Achteraf gezien moet dit een hele stressvolle tijd geweest zijn voor mijn ouders, maar ik vond het geweldig. Het was elke dag een soort vakantie.
Langzaam aan werd het huis bewoonbaar; eerst een keuken en een badkamer. Daarna de slaapkamers en woonkamer. Toen het hele huis volledig verbouwd was waren we een aantal jaar verder. In plaats van in vrede verder te leven begon het verhaal weer van voor af aan. Eerst werd de keuken weer opnieuw verbouwd, vervolgens de badkamer en zo ging het maar door. Het bleef maar kriebelen…
Ook de inrichting van het huis heeft altijd veel aandacht gekregen. Mijn moeder woont nu nog steeds in een van de mooiste huizen van het Westland. Haar stijl is uniek en tijdloos, met veel aandacht voor detail en een gezonde ‘splash’ kleur. Iedereen die op bezoek komt zegt dat het huis zo ‘fijn voelt’ een groter compliment is er toch niet
Terug naar mij… Je snapt nu waarschijnlijk wel waar mijn liefde voor het ontwerpen, opknappen en inrichten van huizen vandaan komt. De laatste twee jaar ben ik druk bezig geweest met het ontwerpen van ons eigen huis. Samen met een architect hebben we een huis ontworpen dat aan al onze wensen voldoet. Een lokaal bouwbedrijf heeft het voor ons gebouwd en een paar maanden geleden zijn we er eindelijk ingetrokken.
Nu stort ik me met volle teugen op het inrichten. Ik ben druk bezig met het vinden van de leukste meubelstukken en prullaria. Ik ga winkeltjes en marktjes af en ben constant opzoek naar dat ene item dat nog mist…Dat kan soms een peperduur designers item zijn, en de andere keer is het een stoel van de tweedehands winkel die ik zelf opknap. Ik neem jullie graag mee in mijn ontdekkings en opknap reis in en door Sydney.
0
0
